Przejdź do zawartości

Odznaka „Mistrz Sportu” (Polska)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Odznaka „Mistrz Sportu”
Awers
Awers i rewers wzoru odznaki
Ustanowiono

3 lipca 1984

Wycofano

11 maja 1996

Dewiza

MISTRZ SPORTU

Wielkość

∅ 27 mm

Powiązane

Mistrz Sportu

Odznaka „Mistrz Sportu” – polskie odznaczenie resortowe wprowadzone ustawą o kulturze fizycznej z 3 lipca 1984 w formie odznaki, której wzór i tryb nadawania został opublikowany w rok później, przeznaczone do nagradzania zawodników szczególnie wyróżniających się osiągnięciami sportowymi oraz godną postawą obywatelską.

Tytuł „Mistrz Sportu”, który przyznawany był wraz z odznaką, mógł otrzymać zawodnik spełniający jeden z dziesięciu warunków:

  • posiadał przez okres co najmniej 3 lat klasę mistrzowską międzynarodową, zdobywąjąc w tym okresie tytuł mistrza Polski indywidualnie lub w zespole,
  • posiadał przez okres co najmniej 5 lat klasę mistrzowską, zdobywając w tym okresie tytuł mistrza Polski indywidualnie lub w zespole
  • reprezentował Polskę na igrzyskach olimpijskich,
  • trzykrotnie w różnych latach reprezentował Polskę na mistrzostwach świata seniorów,
  • czterokrotnie w różnych latach reprezentował Polskę na mistrzostwach Europy seniorów,
  • zdobył tytuł mistrza świata lub Europy seniorów,
  • dwukrotnie w różnych latach zdobył medale na mistrzostwach świata lub Europy seniorów,
  • ustanowił rekord świata lub Europy seniorów,
  • trzykrotnie w różnych latach zdobył tytuł mistrza Polski indywidualnie,
  • czterokrotnie w różnych latach zdobył tytuł mistrza Polski w zespole.

Tytuł i odznakę „Mistrz Sportu” zlikwidowano 11 maja 1996 wraz z szeregiem innych odznaczeń ustanowionych w okresie PRL (zniesione zostały również odznaka „Zasłużony Mistrz Sportu” i Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe). Obecnie jedynym polskim odznaczeniem sportowym jest ustanowiona w 2007 odznaka „Za Zasługi dla Sportu”.

Odznaczeni

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Odznaczeni odznaką „Mistrz Sportu” (Polska).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Stefan Oberleitner: Polskie ordery, odznaczenia i niektóre wyróżnienia zaszczytne 1705-1990. T. II. Zielona Góra: Kanion, 1999, s. 200-203
  • Stefan Oberleitner: Odznaki honorowe (resortowe) PRL 1944-1989. Rzeszów: PTN, 2000, s. 55-57
  • Ustawa z dnia 3 lipca 1984 r. o kulturze fizycznej (Dz.U. z 1984 r. nr 34, poz. 181. Art. 22)
  • Uchwała nr 90 Rady Ministrów z dnia 30 maja 1985 r. w sprawie określenia zasad i trybu nadawania "Medalu za Wybitne Osiągnięcia Sportowe", tytułów "Mistrz Sportu" i "Zasłużony Mistrz Sportu" oraz ustalenia wzorów Medalu i odznak tych tytułów, a także sposobu ich noszenia (M.P. z 1985 r. nr 15, poz. 117)
  • Uchwała nr 48 Rady Ministrów z dnia 10 kwietnia 1996 r. w sprawie uznania niektórych uchwał Rady Ministrów i jej organów za nieobowiązujące (M.P. z 1996 r. nr 29, poz. 301)
  • Rozporządzenie Ministra Sportu z dnia 6 czerwca 2007 r. w sprawie nagradzania za szczególne osiągnięcia kultury fizycznej (Dz.U. z 2007 r. nr 113, poz. 777)